28 Μαρ 2015

Ερωτικό



Ανυπόφορη μοναξιά στο κέντρο του κύκλου
Με πυρώνει ο ήλιος
Το αλάτι με καίει
Δυό χελιδόνια οι σκέψεις μου
Το ένα Εσύ
Το άλλο Εγώ


Πάνω μου ο θάνατος
Μέσα μου ο έρωτας
Πίσω η ιστορία
Μπροστά μου η ροή του κόσμου
Δίχως Εσένα
Δίχως Εμένα

Γυμνός μες την αιώνια έρημο
Ένας κόκκος άμμου μέσα στην άμμο
Το ελάχιστο της ύπαρξής μου
Μήλο κομμένο στα δύο
Μισό Εσύ
Το άλλο Εγώ

Ένα ποίημα τα μάτια σου
Ακούω τα βλέφαρά σου
Μοιραζόμαστε ένα μανταρίνι
Τα χέρια σου μοσχοβολούν
Αλλάζουμε τα καλοκαιρινά μακό μας
Εσύ κι Εγώ Ένα

Ένας ο Κόσμος
Ένας ο Έρωτας
Ένας ο Θάνατος
Εσύ κι Εγώ
Μαζί

Το όλον.

Ταξιδευτής
28 Μαρτίου 2015

26 Μαρ 2015

Το κάθαρμα




Εικαστικό: Νίκος Εθαγγελόπουλος


Γόνος πλούσιας οικογένειας, συμπαθούσε τους φτωχούς
Υψηλόμισθος. Μιλούσε για τα δικαιώματα των ανέργων
Αγαπούσε τα βιβλία. Δεν διάβαζε ποτέ
Ήταν αντικαπνιστής, αλλά κάπνιζε
Μέγας οικολόγος
Ούτε τους  δυό κάδους απορριμμάτων δεν ξεχώριζε
Αριστερός με στάμπα. Δεξιός με βούλα
Όταν έρθει ο σοσιαλισμός έλεγε, τίποτα δεν αλλάζει  μέσα στο σύστημα
Αγαπούσε τη φύση.  Έμεινε στον έβδομο όροφο, στο κέντρο της πόλης
Δήλωνε αντιρατσιστής
Είχε όμως πρόβλημα με τους έγχρωμους
Μίλαγε ενάντια στους φασίστες
Ο φασίστας
Ποτέ δεν τον κατάλαβα
Το κάθαρμα.
Περηφανευόταν κιόλας για τον πολυτελή οικογενειακό τάφο
Στο πρώτο νεκροταφείο.

Ταξιδευτής
26 Μαρτίου 2015

25 Μαρ 2015

Σταθμός










Aγαπούσε τους σταθμούς των τραίνων
Και τα σύννεφα
Λάτρευε αυτό το τοπίο στην ομίχλη
Συλλογιέται τώρα τα ταξίδια που έκανε
Μα πιο πολύ
Εκείνα που δεν έκανε.

Ταξιδευτής
24 Μαρτίου 2015











                          

21 Μαρ 2015

Μέσα από Σένα


Ήθελα ακόμα μια μέρα
Την πρώτη της Άνοιξης
Πριν σκοτώσεις και το τελευταίο όνειρο
Είχα εναποθέσει όλα τα όνειρα σε  Ένα
Είχα προετοιμάσει επιμελώς το τέλος μου
Ακόμα μία επιλογή
Η πιο μεγάλη

Όταν ξαναγεννήθηκα
Μέσα από Σένα
Μέσα από Μένα

Ταξιδευτής
21 Μαρτίου 2015






18 Μαρ 2015

Δίνη, σκοτοδίνη και ανδρεναλίνη.


Το χρέος είναι κοντά στα 400 δις. Οι καταθέσεις μόνο στην Ελβετία κοντά στα 800 δισ. Και πόσα άλλα σε φορολογικούς παραδείσους.
Υπάρχει πολιτική βούληση, μια κι έξω να τελειώνουμε;
Τα περισσότερα απ’ αυτά τα χρήματα δεν είναι σίγουρα οικονομίες εργασίας, πολύ περισσότερο χρήματα από εργασία. Αέρας είναι. Και τα έχουν οι λίγοι συνήθεις ύποπτοι. Η Ελλάδα πεθαίνει και οι απατεώνες γλεντάνε πάνω στο πτώμα της.
Αριστερά σημαίνει σύγκρουση. Ο διάλογος τελειώνει εκεί που αρχίζει ο πόλεμος.
Έχουμε πόλεμο.
Έχει η αριστερά ετούτη, της κυβέρνησης, αυτή τη διάθεση; Για την ώρα δεν λέει τίποτα.
Έξυπνος ο Βαρουφάκης, αλλά δεν φτάνει αυτό. Όχι άλλες αναλύσεις.
Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να βρεθούν τα λεφτά με μια πανεθνική εκστρατεία των Ελλήνων, -αρκούν τα μισά(200 δις για μιδενισμό) με διαπραγμάτευση. Τα δίνουμε και ξεμπλοκάρουμε. Τόσο απλά …. -λίγο αφέλεια δεν βλάπτει.
Αλλά η μεγαλύτερη αφέλεια είναι να πιστεύουμε ότι δεν φτάνει ο πλούτος της χώρας μας για μια χούφτα Έλληνες. Άλλοι δεν φτάνουν. Ο λαός τους έκανε σε ένα βαθμό πέρα. Αυτοί καραδοκούν.
Μόνο τότε μπορούμε να αρχίσουμε από την αρχή να φτιάξουμε ένα κανονικό κράτος. Μέσα ή έξω από την Ευρώπη καμία σημασία δεν θα έχει πια.
Αλλιώς και με αριστερά και με δεξιά θα σερνόμαστε για εκατό χρόνια δούλοι στο κάρο των αρπακτικών. Η Τουρκοκρατία κράτησε τετρακόσια.
Ποιος δούλος μπορεί να παράγει, πολύ περισσότερο να ζήσει;
Ποιες διαπραγματεύσεις με άνθρωποειδή που δεν δέχονται ούτε το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, που είναι σταγόνα στον ωκεανό;
Σύντομα το ποτήρι θα ξεχειλίσει. Είναι ορατό πια.
Ας το πετάξουμε στα μούτρα τους.

Ταξιδευτής
18 Μαρτίου 2015

13 Μαρ 2015

Στάση σημειωτόν





Ο καιρός της προσμονής
Ευκαιρία να περπατήσουμε
Στα παιδικά μας χρόνια
Τον ήλιο μέσα μας
Να σκάψουμε τον κήπο μας
Εκείνα τα όνειρα να φυτέψουμε
Πάλι
Τρυφερή άκαμπτη τριανταφυλλιά
Ματώνεις τα χέρια μου
Και ύστερα λούζεις τα μάτια μου.

Ταξιδευτής
12 Μαρτίου 2015

10 Μαρ 2015

Σπαστές ειδήσεις





~ Αυτός ο άνθρωπος ήταν υπουργός οικονομικών.

~ Κάποιοι νομίζουν όψιμα ότι με λίγο κλάμα ξεπλένουν μεγάλα εγκλήματα. Ποιός κράτησε έναν κλαμένο βασιλιά το 74; Η μοίρα των εκ-πεσόντων είναι τραγική. Αντί να δεχτούν τα λάθη τους, τα εκθειάζουν από πάνω. Ονόματα δεν γράφουμε. Περισσεύουν.

~ Οι καπιταλιστικοί δεσμοί δεν λύνονται. Κόβονται. Ή καλύτερα ακρωτηριάζονται. Όσο ζουν θα γεννάνε λερναία τέρατα.

~ Αν δεν προηγηθεί πολιτιστική Άνοιξη δεν θα’ ρθει ποτέ η οικονομική. Η Άνοιξη των ανθών είναι η μόνη που θα έρχεται αενάως. Ώρα για μεγάλα μυθιστορήματα, θεόρατες μουσικές, ποιήματα γροθιές.
~ Όποιος πιστεύει ότι μια χώρα παροχών έχει μέλλον, δεν ελπίζει στο μέλλον. Επιστροφή στη φύση και στην παραγωγή. Ίσως και στη δραχμή.

~ Από το πρωί ακούγεται η είδηση για τη σταδιακή αύξηση του βασικού μισθού. Όπως και προεκλογικά. Είναι σίγουρο πια ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα γίνει πραγματικότητα. Σπαστά, Χαρδουβελικά!

~ Σε κατάσταση έκτατης ανάγκης ο νομός Σερρών. Απορεί κανείς γιατί όλη η χώρα εδώ και πέντε χρόνια δεν κηρύχτηκε το ίδιο. Εφαρμόζεται φαίνεται κι εδώ η σπαστική διαδικασία.

~ Τελικά φαίνεται το θέμα των χρηματοοικονομικών είναι καραμέλα διαρκείας. Ενώ την τσίχλα τη μασάς και την πετάς. Αυτό συμβαίνει γιατί η τσίχλα πετάει. Όποιος δεν θέλει τσίχλα μπορεί να πετάξει και με ένα βιβλίο. Και οι καραμέλες και οι τσίχλες βλάπτουν σοβαρά τα δόντια. Τώρα που μας χρειάζονται περισσότερο από ποτέ.

~ Η μισή Ελλάδα παίρνει ουσίες επιβίωσης, τα λιβάδια γέμισαν παπαρούνες. Και είναι ακόμα χειμώνας.

~ Ο καιρός της ανταλλακτικής οικονομίας. Λιτός με σύννεφα.


Ταξιδευτής
10 Μαρτίου 2015

6 Μαρ 2015

Στάχτες



Τα καλύτερα ποιήματα δεν γράφονται στα γραφεία
Στο δρόμο τα συναντάς
Τα τρυφερά τραγούδια τα ποτίζει ο έρωτας
Τυλίγει ο θάνατος τα μοιρολόγια
Οι μαγικές εικόνες είναι τα σημάδια σου
Αυτά που ομορφαίνουν το πρόσωπό σου
Οι μεγαλύτερες πληγές δεν φάνηκαν ποτέ
Είναι βαθιά κρυμμένες μέσα σου
Αναβλύζουν τη ζωή,
Που δεν έζησες
Τα θεόρατα όνειρα τα έκανες παιδί
Έτσι ήταν πάντα,
Όσο πιο μικρός είσαι,
Τόσο μεγάλα όνειρα κάνεις
Ακόμα και ολόκληρο τον κόσμο να αλλάξεις
Οι μεγάλες φωτιές ανάβουν μ’ ένα σπίρτο
Ή με ένα βλέμμα.
Τι δεν καταλαβαίνεις όταν σβήνουν;
Το χρώμα απ’ τις στάχτες;
Τόσοι σπόροι,
Πάλι θα ανθίσουν τα χρώματα.


Ταξιδευτής
6 Μαρτίου 2015

Περί ανέμων και υδάτων



Συννέφιασε. Γέμισε γκρι ο ουρανός μετά από τόσες καταγάλανες μέρες. Αυτή είναι η ομορφιά του καιρού, δεν σ’ αφήνει ποτέ να πλήξεις. Φτάνουν τόσες πλήξεις, εκπλήξεις και καταλήξεις.
Θάρθουν οι πρώτες σταγόνες της βροχής, θα ποτιστεί ουράνια το χώμα, θα φυτρώσει τρυφερό το πράσινο λιβάδι της Άνοιξης. Γέμισαν μπουμπούκια τα δέντρα στον κήπο, μικρά μικρά φυλλαράκια αναδύουν πάνω στα γυμνά κλαδιά των δέντρων. Και οι τριανταφυλλιές ακολουθούν αγέραστες. Γερνάμε εμείς κάνοντας κύκλους σε επώδυνη στροφοδίνη ανέξοδων ονείρων.
Υγρό ποτισμένο το χώμα περιμένει τον υγιή σπόρο να αποδώσει τροφή. Για τους ανθρώπους, τα ζώα και τα πουλιά. Οι μηχανές των ανθρώπων βουίζουν μπροστά στη γλυκιά σιωπηλή αρμονία της φύσης. Η φύση από μόνη της γονιμοποιείται. Οι μηχανές πεθαίνουν.
Θα φτιάξω πάλι των κήπο των ονείρων μου. Θα πατήσω πάνω στο χώμα που με γέννησε, στο χώμα που με περιμένει. Θα κάνω τον κύκλο μου ανάμεσα στις ροδιές, στου παραδείσου τις ελιές. Θα γευτώ τους καρπούς της κερασιάς, κόκκινα κεράσια, πράσινα κορόμηλα, κίτρινα βερίκοκα, μωβ δαμάσκηνα, το στόμα μου θα γεμίσει χρώματα.
Έρχονται ανεμίδες βροχής. Μικρές σταγόνες λύτρωσης,
Πετάω τα ρούχα μου. Γυμνός στη βροχή. Σηκώνω τα χέρια μου και παραδίνομαι.
Η βροχή δυναμώνει.


Ταξιδευτής
5 Μαρτίου 2015

3 Μαρ 2015

Ένας όμορφος δρόμος. Γεμάτο έρωτες, συγκρούσεις, γεμάτο ζωή


Αριστερά θα πει, παίρνω από τους πλούσιους και δίνω στους φτωχούς. Ποιοι είναι οι πλούσιοι και ποιοί οι φτωχοί; Ε καλά τώρα, δεν θα τους προσδιορίσουν τα κανάλια, ούτε οι δεξιές αποχρώσεις του γκρι.
Σκέφτομαι αν είχα εκατό χιλιάδες ευρώ και μου ζητούσαν έκτατα το ένα, σιγά το πρόβλημα. Κλιμακωτά προς τα πάνω, σε σημαντικό βαθμό θα λύναμε το άμεσο
ζήτημα της ρευστότητας. Αν είχα πεντακόσιες χιλιάδες δηλαδή, τι θα ήταν τα πέντε χιλιάδες; Μα όλοι θα έπαιρναν τις καταθέσεις τους, -λες βλακείες. Ε τότε να μην μιλάνε αυτοί για την κατάντια μας. Να που μας οδήγησαν οι προηγούμενοι, σε καμία αίσθηση του κοινού καλού.
Όσο θα σκεφτόμαστε το ατομικό, παραβλέποντας το κοινό καλό, δεν έχουμε μέλλον.
Αριστερά σημαίνει αντικαθιστώ τον ενφια με φμαπ. Φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Γιατί αν έχεις πέντε εκατομμύρια αγοράζεις σπίτι σε χλιδάτο προάστιο του Παρισιού κι αυτή είναι η ομορφιά της Ευρώπης, αλλά πίσω σου σκορπάς τον θάνατο σε μια ήδη κατεστραμμένη κοινωνία. Γιατί δεν είναι μαγκιά να είσαι πλούσιος, μαγκιά είναι να είσαι Άνθρωπος. Ποτέ δεν υπήρξαν πλούσιοι μάγκες. Μάλλον απατεώνες ήταν πάντα.
Αριστερά σημαίνει ισονομία. Δεν χαϊδεύω το ένα παιδί περισσότερο από το άλλο. Όλοι έχουν ανάγκη από ένα σάντουιτς στη δουλειά και όχι μόνο κάποιοι προνομιούχοι. Ή σε όλους ή σε κανέναν δηλαδή. Τα προνόμια κάποιων, είναι σε βάρος κάποιων άλλων σε μια κοινωνία δικαίου. Τα παλιομοδίτικα γλειψίματα της δεξιάς, δεν συνάδουν με την αριστερά.
Όταν έχεις μια σημαντική συμφωνία τη φέρνεις στη Βουλή. Ούτε φοβάσαι, ούτε σκέφτεσαι πονηρά. Αλλιώτικα το όλα στο φως, γίνεται όλα στο σκοτάδι.
Και όταν ένας τόπος έχει υποφέρει τα πάνδεινα με αυτά που κατηγορούσες, δεν κάνεις ποτέ τα ίδια ή παρόμοια. Ούτε μια φορά. Γιατί η μία φορά που περνάς με κόκκινο σου γίνεται συνήθεια. Και η εξουσία ως γνωστόν φθείρει. Και η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Αυτά δεν τα ξεχνάει η αριστερά, που δήθεν δεν ξέρει τι θα πει δεξιά.
Και όταν δεν έχεις χρήματα δεν κόβεις από τα νοσοκομεία, γιατί ήδη είναι καταματωμένα, -ούτε από τους αγρότες γιατί δεν θα έχουν ψωμί να φάνε στο τέλος οι πόλεις.
Αριστερά βέβαια σημαίνει πολλά πράγματα, που δεν τα διανοείται η δεξιά.
Και είναι ένας όμορφος δρόμος. Γεμάτο έρωτες, συγκρούσεις, γεμάτο ζωή.
Και είναι στο χέρι του Σύριζα, να μας πει τι σημαίνει αριστερά….πριν είναι αργά.



Ταξιδευτής
3 Μαρτίου 2015